Księga Wyjścia 34,29-35.

Gdy Mojżesz zstępował z góry Synaj z dwiema tablicami Świadectwa w ręku, nie wiedział, że skóra na jego twarzy promieniała na skutek rozmowy z Panem.
Gdy Aaron i Izraelici zobaczyli Mojżesza z dala i ujrzeli, że skóra na jego twarzy promienieje, bali się zbliżyć do niego.
A gdy Mojżesz ich przywołał, Aaron i wszyscy przywódcy zgromadzenia przyszli do niego, i Mojżesz rozmawiał z nimi.
Potem przyszli także Izraelici, a on nakazał im wszystko, co Pan mu powiedział na górze Synaj.
Gdy Mojżesz zakończył z nimi rozmowę, nałożył zasłonę na twarz.
Ilekroć Mojżesz wchodził przed oblicze Pana na rozmowę z Nim, zdejmował zasłonę aż do wyjścia. Gdy zaś wyszedł, opowiadał Izraelitom to, co mu Pan rozkazał.
I wtedy to Izraelici mogli widzieć twarz Mojżesza, że promienieje skóra na twarzy Mojżesza. A Mojżesz znów nakładał zasłonę na twarz, póki nie wszedł na rozmowę z Panem.

Księga Psalmów 99(98),5.6.7.9.

Wysławiajcie Pana, Boga naszego,
oddajcie pokłon u podnóżka stóp Jego, bo On jest święty.
Wśród Jego kapłanów są Mojżesz, Aaron i Samuel
wśród tych, którzy wzywali Jego imienia:
wzywali Pana, a On ich wysłuchał.

Przemawiał do nich w słupie obłoku:
a oni strzegli przykazań i prawa, które im nadał.
Wysławiajcie Pana, Boga naszego,
pokłon oddajcie Jego świętej górze,
bo Pan nasz i Bóg jest święty.

Ewangelia wg św. Mateusza 13,44-46.

Jezus opowiedział tłumom taką przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę.
Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł.
Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją».

Św. Nerses IV Šnorhali zwany Wdzięcznym

Nie poszedłem szukać twej perły
jak kupiec;
ani nie zamieniłem zamiłowania do ulotnego,
na to, co jest Niewymienne.

Nie sprzedałem, zgodnie z przykazaniem,
ziemskiej rozwiązłości.
Aby nabyć to, co ma wysoką cenę:
gwiazdÄ™ porannÄ…, zrodzonÄ… z rosy.

O Ty, który narodziłeś się z Dziewicy jak perła,
Boże i człowieku, obaj tworzący jedno,
Uczyń mnie żebrakiem o zranionym sercu,
Żebrakiem Twojej boskiej miłości!

Otwórz moją komnatę weselną, ja, który tęsknię;
Wejdź do mieszkania z miłością swego serca;
Uczyń mnie ponownie swoim domem
I obejmij mnie swoją prawą ręką.

Źródło: http://ewangelia.org/rss/v2/evangelizo_rss-pl.xml